ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ




ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΦΙΛΕ ΓΙΑΝΝΗ, ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΑΙΣΘΗΤΟ
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΤΟ ΚΕΝΟ ΠΟΥ ΑΦΗΝΕΙΣ ΠΙΣΩ ΣΟΥ

Αυτό το τηλεφώνημα το πρωί της Δευτέρας, μακάρι να μην είχε γίνει ποτέ…
Ο καλός φίλος, που μιλάμε σχεδόν κάθε ημέρα, με βαριά φωνή με πήρε και μου λέει: «Τα ’μαθες;» Το μυαλό μου έτρεξε, στο τι κακό ενδεχομένως μπορεί να είχε κάνει πάλι ο Γιώργος Γκιώνης και του απάντησα. Τι έκανε πάλι αυτός;
Όχι μου απάντησε, δεν αφορά αυτόν. Ο Γιάννης -κατάλαβα αμέσως, «πάγωσα»- μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο «Αλεξάνδρα» με υποτροπή και τί τελικά είχε υποστεί. Τελειώνουν όλα, ήταν η απόκρισή μου και κλείσαμε. Την Τρίτη το πρωί που βρισκόμουν στο Λουτράκι, ξανακτύπησε το τηλέφωνο, λέγοντάς μου έπαθε εγκεφαλικό. Απάντησα, θα ξανακατέβω μέσα στην εβδομάδα. Την Τετάρτη το μεσημέρι, σε νέο τηλεφώνημα πληροφορήθηκα το αναμενόμενο πλέον.
Το κακό είναι ότι στην όλη υπόθεση το είχε πιστέψει ο ίδιος και οι οικείοι του, παρά τα μικροπροβλήματα ότι είναι σε καλό δρόμο, ζούσε κανονικά, το ίδιο πιστεύαμε και οι φίλοι του, που μας εκμυστηρευόταν την κατάστασή του.
Ζωή σε όλους μας να το θυμόμαστε, γιατί έδωσε στα 7 χρόνια που τον γνώριζα έναν έντιμο και δύσκολο αγώνα, από τον οποίο ωφελημένοι βγήκαν όλοι οι συνάδελφοί του. Προσπαθούσαμε να τον σταματήσουμε και αποφεύγαμε τις κουβέντες για τα εργασιακά να μην τον φορτίζουμε, αλλά και στην άσχημη περίοδο την κουβέντα την πήγαινε μόνος του εκεί.
Φυσικά, ο πόνος είναι βαρύς για την σύζυγό του Αγγελική και τα δυο του παιδιά τον Παρασκευά και Κατερίνα, καθώς επίσης και την μητέρα του Κατερίνα. Να κάνουν κουράγιο, προπαντός να έχουν υγεία και να βρουν την δύναμη να τον θυμούνται και να είναι υπερήφανοι γι’ αυτόν, για την στάση που κράτησε όλα αυτά τα χρόνια, γιατί το πιο εύκολο ήταν να παίζει βρώμικα.
Κοντράρισε, έδωσε μάχες, στάθηκε όρθιος, δεν λύγισε και καλόν είναι να ακολουθήσουν το πείσμα και την επιμονή του να κερδηθούν οι μάχες, όχι μόνον αυτός που θα τον αντικαταστήσει, αλλά και όλοι οι άλλοι συνάδελφοί του.
Ωστόσο, το κενό του είναι δυσαναπλήρωτο, θα φανεί άμεσα στην πράξη, τώρα ειδικότερα λόγω της κρίσης που βρίσκεται το καζίνο και απαιτεί ανθρώπους με όλα εκείνα τα χαρίσματα που διέθετε ο Γιάννης.
Τον γνώρισα -δεν ενθυμούμαι πώς γνωριστήκαμε- στην μεγάλη απεργία του 2009, που από τότε το loutraki-press έγραφε ότι το Club Hotel Casino Loutraki έχει αρχίσει να παίρνει την κάτω βόλτα, αλλά από τον δήμο Λουτρακίου και τους αξιωματούχους του δεν συγκινείτο κανείς, αλλά και γιατί άλλωστε, αφού όλα ήταν τακτοποιημένα;..
Η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα, δικαίωσε τους εργαζομένους στον έντιμο αγώνα που έδιναν -γιατί δεν τον έδιναν όλοι, κάποιοι πούλαγαν τον αγώνα εκ των έσω, όπως και πρόσφατα- με επικεφαλής τον ίδιο και τον Βασίλη Δραμουντάνη, που και ο ίδιος ένιωθε ασφάλεια με τον Γιάννη στο πλευρό του υπερασπιζόμενοι την εργασία τους και το ψωμί των οικογενειών τους.
Καλόν είναι σήμερα, ο Βασίλης που έχασε το «δεξί χέρι του» να πλαισιωθεί από τους υγιώς σκεπτόμενους συνδικαλιστές και να συνεχίσουν τον έντιμο και ιερό αγώνα που δίνουν για την εργασία τους και το ψωμί των οικογενειών τους.
Φίλε Γιάννη, πραγματικά θα μας λείψεις για το έντονο χειμαρρώδες ύφος σου, την αστήρευτη μαχητικότητά σου, τις ειλικρινέστατες προθέσεις σου, την διορατικότητά σου και την ευκολία να διαβάζεις τους απέναντι, έτσι ώστε να τους περιμένεις στην γωνία, που αυτό γινόταν ως αποτέλεσμα της ανιδιοτέλειάς σου -παρά τα όσα οι βρωμιάρηδες σου καταμαρτυρούσαν- σ’ ένα χώρο που όλα είναι… εύκολα, γιατί ποτέ δεν σε ενδιέφερε πως θα καρπωθείς προσωπικά οφέλη.
Καλό ταξίδι φίλε, ας είναι ελαφρύ το χώμα του Λουτρακίου, του τόπου σου που αγαπούσες και προσδοκούσες να τον δεις καλύτερο, πάντοτε σχολίαζες και πάντοτε προβληματιζόσουν, αλλά λόγω της συνδικαλιστικής ιδιότητάς σου απέφευγες την δημόσια τοποθέτηση, καθ’ ότι προτεραιότητά σου ήταν η επίλυση των προβλημάτων των εργαζομένων.
Να ξέρεις από εκεί ψηλά που μας βλέπεις πλέον, ότι η απροσδόκητη φυγή σου, θα είναι απώλεια και για τον τόπο σου.
Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει αύριο στις 10:30 το πρωί, στον ιερό ναό Αγίου Ιωάννη Λουτρακίου.

Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Λουτρακίου
Έφυγε από τη ζωή ο πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Λουτρακίου - Περαχώρας - Αγ. Θεοδώρων Γιάννης Γκίκας.
Ο ακούραστος συνδικαλιστής, ο καρδιακός φίλος μας, ο καλοσυνάτος συμπολίτης μας, ο αγωνιστής για τα δικαιώματα των συναδέλφων του στο καζίνο, αλλά και σε όλους τους χώρους δουλειάς, δεν είναι πια μαζί μας!
Το διοικητικό συμβούλιο του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Λουτρακίου - Περαχώρας - Αγ. Θεοδώρων και όλοι οι εργαζόμενοι αποτίουν φόρο τιμής στον άξιο συμπολίτη μας, στον συνάδελφο, στον οικογενειάρχη, στον στοργικό πατέρα.
Στον οραματιστή μιας καλύτερης κοινωνίας με καλύτερες συνθήκες δουλειάς, με καλύτερα μεροκάματα, με αλληλεγγύη και αγάπη.
Γιάννη, δεν έφυγες, είσαι κοντά μας, είσαι κοντά στους συναδέλφους σου, κοντά στη γυναίκα σου και στα παιδιά σου.

Το Σωματείο Εργαζομένων Καζίνο Λουτρακίου
Ο Γιάννης Γκίκας, γενικός γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων Καζίνο Λουτρακίου και πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λουτρακίου, απεβίωσε την Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016 σε ηλικία 46 ετών.
Ο Γιάννης εκλέχθηκε ως μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου το 2004. Σε αυτά τα 12 χρόνια υπήρξε ηγετικό στέλεχος του συνδικαλιστικού κινήματος τόσο στο καζίνο όσο και στην ευρύτερη περιοχή του Λουτρακίου.
Ο ζήλος του, η φιλία του, η προσφορά του, το γέλιο του, η παρορμητικότητά του, ο χειμαρρώδης λόγος του, η διορατικότητά του, το πάθος του για τελειότητα, η αποφασιστικότητα, η κατανόηση, η καρτερικότητα, η δικαιοσύνη, η αλήθεια, η ντομπροσύνη, η αξιοπρέπεια, η συντροφικότητα, η αυταπάρνηση, η ακούραστη και ενεργητική του φύση, η ζωντάνια του, η θέλησή του να εξυπηρετεί τους συναδέλφους του, είναι λίγα από τα πολλά που αφήνει να θυμούνται σε όσους συνεργαστήκαμε μαζί του.
Τα δύο τελευταία χρόνια ο Γιάννης έδωσε το μεγαλύτερο αγώνα της ζωής του με την επάρατη νόσο, με τη μαχητικότητα και την αξιοπρέπεια που πάντοτε τον χαρακτήριζε, χωρίς ωστόσο ποτέ να πάψει να ασχολείται με τα εργασιακά θέματα. Αυτός ο αγώνας δυστυχώς αποδείχθηκε άνισος. Στις μάχες δεν κερδίζουν πάντα οι καλύτεροι.
Ο Γιάννης υπήρξε η ψυχή και η καρδιά του Σωματείου. Θα μας λείψει, χωρίς να μπορεί να λείπει ποτέ κι από πουθενά. Ό,τι πήραμε είναι ανεκτίμητο, γιατί τιμούσε ό,τι έδινε. Μοιραστήκαμε χαρές, λύπες, γέλια, πειράγματα, αγωνίες, άγχη, μα πάνω απ’ όλα μοιραστήκαμε φιλία και αγάπη. Καθώς η αγάπη δεν γνωρίζει κόσμους και σύνορα, μέσα από την αγάπη θα μείνει για πάντα ζωντανός στις καρδιές μας ως ένα φωτεινό παράδειγμα προσφοράς, υπηρεσίας, αλληλεγγύης, εντιμότητας, φιλίας.
Το κενό που αφήνει ο Γιάννης δεν μπορεί να αναπληρωθεί. Την απώλειά του θα τη συνειδητοποιήσουμε, φίλοι και συνάδελφοι, όταν θα αρχίσει να απομακρύνεται το καράβι που θα τον ταξιδεύει.
Στη σύζυγό του, τη συνάδελφο Αγγελική Κούρτη, στα δύο γλυκύτατα παιδιά του και στους οικείους και συγγενείς του ευχόμαστε κουράγιο και δύναμη, και τους εκφράζουμε τα βαθύτατα συλλυπητήρια μας και την οδύνη μας.
Ο Θεός ας σε καλοδεχτεί και ας αναπαύσει την ψυχή σου…
Καλό ταξίδι Γιάννη…

Η ΓΣΕΕ
H ΓΣΕΕ εκφράζει τη θλίψη της για το θάνατο του Γιάννη Γκίκα, προέδρου του Εργατικού Κέντρου Λουτρακίου και επί σειρά ετών γενικού γραμματέα του Σωματείου των Εργαζομένων στο καζίνο Λουτρακίου.
Αγωνιστής του συνδικαλιστικού κινήματος, πάντα δίπλα στους εργαζόμενους, έφυγε στα 46 του χρόνια μετά από πολυετή μάχη με τον καρκίνο.
Πατέρας δύο ανήλικων παιδιών ο Γιάννης Γκίκας, δεν εγκατέλειψε ούτε μία στιγμή τη συνδικαλιστική του δράση παρά τον δύσκολο και επίπονο  αγώνα που έδινε όλα τα τελευταία χρόνια για να κρατηθεί στη ζωή.
Η συνομοσπονδία εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

H ΟΣΕΤΥΠ
H ΟΣΕΤΥΠ εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη της για την απώλεια του συνάδελφου και συναγωνιστή Γιάννη Γκίκα, ο οποίος έφυγε από κοντά μας σήμερα το πρωί, στην ηλικία των 46 ετών, αφήνοντας πίσω σύζυγο και 2 ανήλικα τέκνα.
Ο Γιάννης Γκίκας, υπό τις ιδιότητες του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Λουτρακίου και του γενικού γραμματέα του Σωματείου Εργαζομένων στο Καζίνο Λουτρακίου, σφράγισε με τους αγώνες και την έντονη συνδικαλιστική του δράση, το Συνδικαλιστικό Κίνημα και την οικογένεια των εργαζομένων των καζίνο, υπηρετώντας τα με αξίες και ιδανικά, ενώ υπήρξε εμπνευσμένος πρωταγωνιστής όλων των αγώνων του κλάδου μας.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του και τους οικείους του.
Αιωνία του η μνήμη.
«Με τους Πολίτες Μπροστά»
Ο Κώστας Λογοθέτης και η δημοτική παράταξη «Με τους Πολίτες Μπροστά», με αφορμή τον πρόωρο θάνατο του πρόεδρου του Εργατικού Κέντρου Λουτρακίου, γενικού γραμματέα του Σωματείου Εργαζομένων Καζίνο Λουτρακίου, υποψήφιου δημοτικού συμβούλου με την παράταξή μας και φίλου Γιάννη Γκίκα, εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στην οικογένεια και στο συγγενικό περιβάλλον του εκλιπόντος.
Ο Γιάννης έδινε παντού, όπου έδρασε, κυρίως στο συνδικαλιστικό κίνημα. Διέθεσε τη ζωή του στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου και υπήρξε μέχρι το τέλος ενεργός πολίτης αγωνιζόμενος υπέρ των δικαιωμάτων των εργαζομένων έχοντας ως γνώμονα τις αρχές του ανθρωπισμού και  όλα εκείνα που οδηγούν σε μια καλύτερη κοινωνία.
Θα μείνει στη μνήμη μας για το ήθος του, για την εργατικότητα, για τους αγώνες του στο συνδικαλιστικό κίνημα, καθώς και για την συνεισφορά του στον τόπο μας.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.
Καλό ταξίδι φίλε Γιάννη.

(060716)
Return top