ΚΟΥΙΖ 1

Δήμαρχε Λουτρακίου Γιώργος Γκιώνη, θα θέλατε να απευθύνετε ένα ερώτημα προς την Διώρυγα Κορίνθου Α.Ε., μήπως έχουν πρόθεση, λόγω της τεράστιας τεχνογνωσίας τους, να κάνουν το έργο αποκατάστασης του κρηπιδώματος δωρεάν, γιατί αγαπάνε την πόλη μας και να μην παρουσιάζει αυτά τα χάλια ενόψει και κατά την εορταστική περίοδο του Πάσχα; Επίσης, μήπως Γιώργο Γκιώνη δεν θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι σε ένα ή ενάμισυ περίπου χρόνο ενδεχομένως να ξεκινήσει το μεγάλο έργο αναμόρφωσης του παραλιακού μετώπου, όταν θα έχει ξεκαθαρίσει το θέμα με τις μελέτες; Γιατί λοιπόν να πεταχθούν από το παράθυρο περίπου € 23.500 που έχετε επιλέξει τον ανάδοχο; Δεν πρέπει να κάνουμε οικονομία, αφού λεφτά δεν υπάρχουν;
(120416)




ΚΟΥΙΖ 2

Δήμαρχε Λουτρακίου Γιώργο Γκιώνη πραγματοποιείτε συναντήσεις με τις ακολουθίες σας για να βγάζετε φωτογραφίες ή έχει επιλέξει έργα, έχετε καταρτίσει το σχεδιασμό και τις προτεραιότητές τους, έχουν ωριμάσει τα επιλεγμένα έργα; Βρίσκονται στην φάση να προκηρύξετε μελέτες ή έχετε εκπονήσει ήδη; Δηλαδή, αν αύριο ανοίξει το ΕΣΠΑ, ο δήμος Λουτρακίου είναι έτοιμος να υποβάλλει φακέλους έργων;
(120416)




ΚΟΥΙΖ 3

Περιφερειάρχα Πελοποννήσου Πέτρο Τατούλη, πότε δένει στο σταθμό το πρώτο «σιδηροδρομικό κρουαζιερόπλοιο»;
(120416)




ΚΟΥΙΖ 4

Εκείνο το χάλι με τον σταθμό του βιολογικού στην παραλία, καθώς επίσης και τα παγκάκια, έχετε σκοπό η δημοτική αρχή να τα αποκαταστήσετε, ενόψει της θερινής περιόδου, καθ’ ότι δεν χρειάζονται ιδιαίτερη σπουδή;
(120416)




Είπαν… 1

«Αντιδήμαρχε Πολεοδομίας  Τεχνικών Έργων Θανάση Γεωργίου, μπορεί ο δήμαρχός σας Γιώργος Γκιώνης να συγκαλύπτει τον έμπιστο κι εξ’ απορρήτων του πρόεδρο του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Λουτρακίου Γιώργο Ρουμελιώτη, αλλά αν δεν αναλάβετε πρωτοβουλία να αποκαταστήσετε το παραλιακό κρηπίδωμα με προσωπικό και τεχνικά μέσα του δήμου Λουτρακίου, το πλέγμα θα κοσμεί την παραλία όχι μόνον το επικείμενο Πάσχα, αλλά θα μας βρει έτσι και στην έναρξη της θερινής περιόδου. Ας αντιληφθούν και οι δύο ότι πέσανε στα βράχια. Ας πάνε από άλλο δρόμο τώρα… Εσείς αγαπάτε τον τόπο σας; Αν ναι, προχωρήστε την αποκατάσταση του κρηπιδώματος. Αν το αφήσετε έτσι, δίνετε το δικαίωμα… Γιατί άλλως, αν είναι, να ζητήσουμε ″εξωτερική βοήθεια″ από τον δήμαρχο Κορινθίων Αλέκο Πνευματικό, που ξέρει να προχωρά τα έργα γρήγορα και με χαμηλότατο κόστος. Γιατί τότε, δικαιολογημένα έχετε βουλιάξει όλες οι δημοτικές αρχές το… καράβι.»
(120416)




Είπαν… 2

«Προς ανόητα ″παπαγαλάκια″ που μεθάνε με αυτό που τους δίνουν να πίνουν γιατί περιμένουν και προσβλέπουν να τα ταΐσουν… Το έργο του παραλιακού κρηπιδώματος με Ανώτατες Τιμές Οικοδομικών Εργασιών (ΑΤΟΕ) είναι για να πραγματοποιηθεί ανοικτές μειοδοτικός διαγωνισμός. Με απευθείας ανάθεση είναι σε τρέχουσες τιμές αγοράς. Οι τιμές ΑΤΟΕ έχουν προσδιορισθεί στο πενταπλάσιο των τρεχουσών τιμών για να γίνουν μεγάλες εκπτώσεις επί του διαγωνισμού, που για όλα σχεδόν τα έργα κατά την πάγια ελληνική πρακτική φθάνουν ή υπερβαίνουν το 50% - εκτός αν έχουν μεθοδευτεί που οι εκπτώσεις περιορίζονται δραστικά- ενώ πολλές φορές φθάνουν και το 70%, σε πιο σύνθετες περιπτώσεις, έναντι του αστείου έργου του κρηπιδώματος. Με περίπου € 8.500 ο διαγωνισμός, εκτιμάται ότι θα περίσσευαν € 1.000, ακόμα και € 1.500, για… μικροέξοδα. Αυτός είναι και ο λόγος που η ένσταση θα γίνει αποδεκτή, δεδομένου ότι οι προσφορές για απευθείας ανάθεση, έπρεπε να γίνουν στις τρέχουσες τιμές αγοράς. Γιατί υποτίθεται, ότι προσδιορίζεις τις ανώτερες τρέχουσες τιμές, για να πάρεις και μια έκπτωση περίπου στο 10% και για το φαίνεσθαι...»
Π. Η.
(120416)




Είπαν… 3

«Στο ολιγόλεπτο σώου του δημάρχου Λουτρακίου Γιώργου Γκιώνη, για την ″τρύπα″ στην παραλία, την ώρα που λέει αυτός ο δημοσιογράφος κατηγορεί εμένα, τον επόμενο, τον προηγούμενο, εκείνη την ώρα ακούγεται ″ναι - ναι″. Μπορείτε να φαντασθείτε τίνος είναι αυτό το ″ναι - ναι″; Είναι του τέως δημάρχου Λουτρακίου Κώστα Λογοθέτη, ο οποίος είχε δώσει σε απευθείας αναθέσεις περίπου € 2,3 εκατ. όπως τον κατήγγελνε ο διάδοχος του Γιώργος Γκιώνης, αλλά αν και έχουν περάσει 19 μήνες από τότε που ανέλαβε την διοίκηση του δήμου Λουτρακίου δεν έψαξε τίποτα. Γιατί άραγε; Κατά την πάγια τακτική του τα ″κουκούλωσε″ όλα. Έτσι λοιπόν, πώς να μην έχει συμπαραστάτη μετά τον Κώστα Λογοθέτη; Μην κάνει το λάθος ο καθένας και φαντασθεί ότι πρόκειται για πολιτική ″ομερτά″ στο δήμο Λουτρακίου…»
Πάνος Ηλιακόπουλος
(120416)




Είπαν… 4

«Μπούφο, για να είσαι λαμόγιο πρέπει να διαθέτεις και νιονιό. Εσένα, πριν εκδηλωθεί η πρόθεσή σου να αρπάξεις, σε έχει πάρει πρέφα η μισή κοινωνία. Μπας και το καταλάβεις διαβάζοντας, γιατί να το σκεφθείς είναι αδύνατον. Πιο βλάκας, σε ρίχνουν στον Καιάδα…»
(120416)




ΠΟΙΟΣ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΣΕ 2 ΔΙΚΟΓΡΑΦΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΙ ΠΡΟΕΔΡΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ;
Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ;
(Αυτό τ. δήμαρχε Κώστα Λογοθέτη θα απαντηθεί!
Πλαστογραφία μετά χρήσεως σε δικαστήριο.)




ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ ΣΤΟΝ MOSHE BUBLIL ΑΠΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
ΣΤΟ CLUB HOTEL CASINO LOUTRAKI ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

Του Πάνου Ηλιακόπουλου

Ευθεία προειδοποίηση, παρακάμπτοντας την Βουκουρεστίου και τον ισχυρό της άνδρα Νικόλαο Δαούλη Ρεμαντά στέλνουν μέσω loutraki-press οι εργαζόμενοι του Club Hotel Casino Loutraki (CHCL) προς έναν εκ των μεγαλομετόχων του Club Hotel Loutraki (CHL) S.A. Moshe Bublil, καθ’ ότι γνωρίζουν σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους ότι είναι αυτός που ασκεί την διοίκηση στην επιχείρηση και οι δικές του εντολές εκτελούνται.
Οι εργαζόμενοι αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο, καθ’ ότι τους έχει διαμηνυθεί ότι έναντι της εξόφλησης της μισθοδοσίας τους του μηνός Μαρτίου δεν έχουν λαμβάνειν, όταν μάλιστα τα μηνύματα είναι θετικά και γνωρίζουν ότι το ξενοδοχείο θα είναι πλήρες τις διακοπές του Πάσχα.
Στο πλαίσιο αυτό, ζητούν και ήδη έχουν αρχίσει να πιέζουν - έχουν ξεκινήσει οι ζυμώσεις, το Σωματείο Εργαζομένων Καζίνο Λουτρακίου (ΣΕΚΑΛ) να προχωρήσει σε απεργιακές κινητοποιήσεις από την Μεγάλη Πέμπτη οι οποίες να κρατήσουν και ολόκληρη την εβδομάδα του Πάσχα, δεδομένου ότι δεν μπορεί να συνεχίζεται η έρπουσα κατάσταση της επιχείρησης και γνωρίζουν πάρα πολύ καλά -όπως ισχυρίζονται θεωρώντας τα μυθεύματα θερινής νυκτός- τα περί εξεύρεσης επενδυτών και εισροής κεφαλαίων από νέους επενδυτές, γιατί η σημερινή κατάσταση του CHCL δεν αφήνει περιθώρια για κάτι τέτοιο, σύμφωνα με τις απαιτήσεις που έχει για να το μεταβιβάσει ο Moshe Bublil που παρασύρουν και τους υπολοίπους.
Ενόψει των εορτών του Πάσχα, των αυξημένων οικογενειακών υποχρεώσεων, των απαιτήσεων των παιδιών, αλλά και τις μισθολογικές εκκρεμότητες από τον Φεβρουάριο ακόμη που πάνε πίσω τις γενικότερες υποχρεώσεις τους, τους έχει δημιουργηθεί αδιέξοδο που αδυνατούν πλέον να το αντέξουν, επιλέγοντας και προκρίνοντας ρηξικέλευθες λύσεις, όσο βαριές κι αν είναι, χωρίς να φοβούνται τις όποιες, ακόμα και επώδυνες, επιπτώσεις.
Στο τελεσίγραφό τους οι εργαζόμενοι προς τον Moshe Bublil -επειδή θεωρούν ότι αν τώρα είναι χαλαροί και το ΣΕΚΑΛ δεν πιέσει ασφυκτικά, θα τους πάρει από κάτω, θα τους βάλουν πολλούς μήνες μέσα και τελικά θα χάσουν τα δεδουλευμένα τους, πέραν των αποζημιώσεων που δικαιούνται- θέτουν τρεις προϋποθέσεις:
1 Μέσα στην τρέχουσα εβδομάδα να εξοφληθεί ο Φεβρουάριος και να δοθεί προκαταβολή 30% έναντι της εξόφλησης της μισθοδοσίας μηνός Μαρτίου.
2 Την επόμενη εβδομάδα να καταβληθεί άλλο ένα 30 -37% έναντι της εξόφλησης της μισθοδοσίας μηνός Μαρτίου, για τους λαμβάνοντας πάνω από τα € 1.000, ενώ για όσους λαμβάνουν χαμηλότερες των € 1.000 αποδοχές να αγγίξει η καταβολή την εξόφλησή τους.
3 Την Μεγάλη Τετάρτη να εξοφληθεί προς όλους ανεξαιρέτως το Δώρο Πάσχα.
Το υπόλοιπο ανεξόφλητο που θα μείνει να καταβληθεί την εβδομάδα που ξεκινάει στις 9 Μαΐου, δεομένου ότι αναγνωρίζουν τις υποχρεώσεις που πρέπει να εξοφληθούν την εβδομάδα του Πάσχα.
Μαζί με τις τρεις προϋποθέσεις αποστέλλουν και το ερώτημα: «Έγινε αντιληπτό Moshe
Σε διαφορετική περίπτωση, αν δεν υπάρξει ανταπόκριση στους τρεις όρους, θα απαιτήσουν από το ΣΕΚΑΛ να ξεκινήσει σε συνεργασία με την Ομοσπονδία Σωματείων Εργαζομένων Τυχερών Παιγνίων τις 24ωρες κυλιόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις, από την Μεγάλη Πέμπτη στις 06:00, δεδομένου ότι πέραν των εργαζομένων στο gaming είναι και οι εργαζόμενοι υποστήριξης του ξενοδοχείου και των εγκαταστάσεων, καθώς επίσης και του Food & Beverage.
(120416)




Η ΦΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ

Του Κωνσταντίνου Κοκολογιάννη*

Έχει νόημα να γράφει
κανείς μυθυστορήματα
τη στιγμή που το Περού
βρίσκεται στην κατάσταση αυτή,
τη στιγμή που όλοι οι Περουβιανοί
ζούμε με δανεική ζωή;
Του λέω ότι αναμφίβολα πρέπει
να έχει, αφού εγώ γράφω ένα
«Μια Ιστορία για τον Μάυτα»
Μάριο Βάργκας Λιόσα

Εννιά και τριάντα τρία, το ρολόι κολλημένο στον τοίχο, μαύρος από την πολυκαιρία, ιστοί αράχνης ομορφαίνουν το τοπίο και έντομα αποφάσισαν οικειοθελώς να προσφερθούν ενάντια στον αφανισμό των αραχνών από το λοιμό και την κρίση.
Εννιά και τριάντα τρία, οι δείκτες του ρολογιού, μαύροι όπως το μέλλον μας, σε άσπρο καντράν με δώδεκα αριθμούς σε στυλ καλλιγραφικό σαν τους αριθμούς των εκατομμυρίων του ελλείμματος της Λαϊκής που υπόγραψαν οι βουλευτές μας χωρίς να διαβάσουν τη σελίδα εξήντα εφτά, χωρίς να δουν τη μαύρη τρύπα, άλλωστε αυτή υπάρχει μόνο στο διάστημα, μια συγκέντρωση μάζας ώστε η δύναμη της βαρύτητας να μην επιτρέπει σε οτιδήποτε να ξεφεύγει από αυτή και έτσι ένα ολόκληρο νησί έπεσε μέσα και το βαρυτικό πεδίο είναι τόσο δυνατό, ώστε η ταχύτητα διαφυγής κοντά του ξεπερνά την ταχύτητα του φωτός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ότι τίποτα, ούτε καν το φως, δεν μπορεί να ξεφύγει από τη βαρύτητα της μαύρης τρύπας και η αισιοδοξία είναι η πρώτη που έπεσε μέσα.
Εννιά και τριάντα τρία, ο ωροδείκτης καρφωμένος σε γωνία 2π, σαν απειλητικό βέλος στοχεύει το στομάχι μου, της γυναίκας μου, του παιδιού μου και με στόμα τεχνοκράτη λιγουρεύεται το λιγοστό μου φαγητό, για να σώσει φτωχές τράπεζες, θύματα χρυσών παιδιών που έτρωγαν με λευκόχρυσα σερβίτσια.
Εννιά και τριάντα τρία, ο λεπτοδείκτης ίσα που κατάφερε να ξεφύγει από τη γωνία 2π/3 έχοντας, όμως, πάντα αρνητικό πρόσημο στο καρτεσιανό σύστημα συντεταγμένων, ένα σύστημα που καίει τα βιβλία, τους πίνακες, που εξυψώνει τις τηλεοράσεις που σε ναρκώνουν, σε κοιμίζουν και την επόμενη ημέρα ξυπνάς φυτό.
Εννιά και τριάντα τρία, ο δευτερολεπτοδείκτης... ο δευτερολεπτοδείκτης το έσκασε! Κοιτάζω καλύτερα... Ναι, δεν υπάρχει πια, πήγε και στάθηκε στις όλο και αυξανόμενες ουρές ανέργων που περιμένουν να βάλουν μια υπογραφή, αφού ο χρόνος σταμάτησε, δεν έχει πια δουλειά, έκλεισε το εργοστάσιο, το μαγαζί, η εταιρεία.
Το ακουστικό του τηλεφώνου κολλημένο στο αυτί μου, η γραμμή έκλεισε. Ακούγεται το αιώνιο μπιπ, υπόκωφο, χάνεται στο χωροχρόνο όπως το μυαλό μου, το ρολόι σταμάτησε, εννιά και τριάντα τρία.
Τα ηλεκτρόνια μέσα από το καλώδιο του τηλεφώνου τρέχουν από τον αρνητικό πόλο προς το θετικό σε αντίθεση με τη ζωή μας, που με ιλιγγιώδη ταχύτητα κατευθύνεται στο πλην. Λιγότερο ψωμί, λιγότερο γάλα, λιγότερο θέατρο, λιγότερα βιβλία, λιγότερη παιδεία, γέλιο, ευτυχία... λιγότερη ζωή. Το ρολόι σταμάτησε εννιά και τριάντα τρία.
Στέκομαι όρθιος με το ακουστικό του τηλεφώνου κολλημένο στο αυτί μου. Τα πράγματα μέσα στο γραφείο μου ίδια και απαράλλακτα εδώ και αιώνες. Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής, η γλάστρα με το κακτάκι δίπλα του, δώρο της αγαπημένης μου για να απορροφά τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, ο εκτυπωτής αποδείξεων, τα χαρτιά μου, τα βιβλία μου, οι καρέκλες, το ψυγειάκι, ο πίνακας από τη Λισσαβόνα, πίσω μου, με το τραμ νούμερο είκοσι οχτώ ζωγραφισμένο, το ίδιο που χρησιμοποιούσε και ο Πεσσόα για να μου θυμίζει ότι κάποτε ταξίδευα.
Όρθιος μέσα στο γραφείο μου μέσα σε σκοτοδίνη, τα μάτια ανοιχτά, αλλά όλα είναι σκοτεινά, μαύρο ματ, όπως αυτό που χρησιμοποιούν οι ζωγράφοι στους πίνακες τους. Άραγε θα μπορέσουν να δημιουργήσουν ξανά τέχνη, ή σαν καρχαρίας η κρίση θα τους καταπιεί; Σκοτεινά κι ας ξέρω ότι έξω ο ήλιος λάμπει και ότι μπήκε η άνοιξη στη γη, αλλά όχι εδώ, όχι σε αυτό το νησί, γιατί ο χρόνος έχει σταματήσει, εννιά και τριάντα τρία.
Κλείνω τα μάτια, ανοίγω τα μάτια, σκοτάδι, τεχνολογικός μεσαίωνας, υπερκαταναλωτισμός, υπερεγωισμός, υπερχρεώσεις, υπερμίζες, υπεροψία, υπερυποκρισία, υπερηλιθιότητα, υπερεφησυχασμός, υπερτηλεόραση, υπερωχαδελφισμός, υπέρ, υπέρ, υπέρ, υπέρ με θυμώνουν και σαν σφαίρες που φεύγουν από το σημείο μηδέν του καρτεσιανού συστήματος με ταχύτητες, για τον άξονα χ, υᵪ= υₒσυνφ, όπου υₒ η αρχική ταχύτητα και συνφ το συνημίτονο της γωνίας που σχηματίζει το σώμα όταν βάλλεται με τον άξονα των χ και για τον άξονα ψ, υψ= υₒημφ-gt, όπου ημφ το ημίτονο της γωνίας, g η επιτάχυνση της βαρύτητας και t ο χρόνος βολής και διατρυπούν το κεφάλι τους -αφού καρδιά δεν έχουν-διασκορπώντας τα μυαλά τους -μυαλά χωρίς φαιά ουσία, γιατί αν είχαν δε θα μας έφερναν σε αυτή την κατάντια- αριστερά και δεξιά με τα αίματα, εκατομμύρια ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια να ρέουν όπως τα εκατομμύρια των ευρώ που έφαγαν τραπεζίτες και πολιτικοί και σαν άλλος Σταλόνε να φτύνω το άψυχο κουφάρι τους και να νιώθω ο υπεράνθρωπος των μαζών, ο εκπρόσωπος όλων των αγανακτισμένων, πεινασμένων, φτωχών, μικρομεσαίων που για μια φορά πήραν το αίμα τους πίσω, κάτι κέρδισαν και αυτοί. Κέρδισαν; Κερδίσαμε; Ή είναι ένας φαύλος κύκλος 2π, από το 0 στο π/2, στο π, στο 2π/3 και πάλι στο 0. Από το μηδέν στο μηδέν σαν να είμαστε ακίνητοι. Όπως ο χρόνος που σταμάτησε στο ρολόι, εννιά και τριάντα τρία.
Εννιά και τριάντα δύο, χτυπά το τηλέφωνο.
- Εταιρεία Χ λέγεται παρακαλώ.
- Καλημέρα Ψ.
- Καλημέρα μάστρο, τι κάνετε;
- Είμαι στη δυσάρεστη θέση να σου πω ότι η συνεργασία μας στο τέλος του μήνα σταματά. Λυπάμαι αλλά η οικονομική κρίση μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, γεια σου.
Γιατί; Μάστρο νταβατζή, γιατί εμένα, μετά από πέντε χρόνια δουλείας; Κακό χρόνο να έχεις. Έχω οικογένεια, παιδί, δάνειο και πήρες και αντικαταστάτη μου τρεις μήνες πριν πιο φθηνό. Νταβατζή εβδομηνταοχτάχρονε παραιτήσου εσύ, που το μόνο που κάνεις είναι μια κίνηση Brown αφού έργο δεν παράγεις, αλλά καβαντζώνεις εννιά χιλιάδες ευρώ το μήνα, να είναι τα δευτερόλεπτα σου. Νταβατζή να φύγεις εσύ, αφού ο γιος σου είναι ήδη στην εταιρεία υποδιευθυντής. Γέρο νταβατζή να πεθάνεις. Στον τάφο σου μπακίρα δεν θα πάρεις, εννιά και τριάντα τρία.
Στέκομαι όρθιος μέσα στο γραφείο, αλλά δεν υπάρχω πια, δεν θα υπάρχω στο μέλλον, ο χρόνος σταμάτησε, εννιά και τριάντα τρία. Τα πόδια μου δεν πατάνε πια στο πάτωμα. Νιώθω ότι γλιστρώ πάνω σε κεκλιμένο επίπεδο με γωνία μεγαλύτερη των 45° γεμάτο πέτρες και αγκάθια που πληγώνουν το σώμα μου και σαν μικρό παιδί θέλω να κλάψω γιατί δεν φταίω εγώ, δεν έκανα τίποτα εγώ για να πονάω έτσι και να προσεύχομαι το κεκλιμένο επίπεδο να μην φτάσει σε γωνία 90°, γιατί τότε θα βρεθώ από μια δυναμική ενέργεια Εδ=mgh όπου m η μάζα μου και είμαι και βαρύς γαμώ την ατυχία μου, g η επιτάχυνση της βαρύτητας και h η απόσταση από το γραφείο μου ως... Ως πού;
Πού θα πέσω; Πού θα πέσω, τι ελεύθερη πτώση θα κάνω με ταχύτητα υ=gt όπου g η επιτάχυνση της βαρύτητας και t ο χρόνος που... μα ο χρόνος σταμάτησε, εννιά και τριάντα τρία. Και η απόσταση από το γραφείο μου h=½gt², ως πού; Που θα πέσω; Πώς πέσαμε, πώς ξεπέσαμε έτσι σαν λαός;

Στο πεδίο των πολιτικών
διενέξεων αυτή η χώρα
υπήρξε ένας τεράστιος
σκουπιδότοπος πριν γίνει
το νεκροταφείο
που είναι τώρα
«Μια Ιστορία για τον Μάυτα»
Μάριο Βάργκας Λιόσα

* Ο Κωνσταντίνος Κοκολογιάννης, είναι ο συγγραφέας του ομώνυμου βιβλίου ″Η Φυσική της Κρίσεως″.
(120416)
Return top